“Of ik zin had om foto’s van mijn naaiplek in huidige staat (dus niet opgeruimd) te delen?” Die vraag stelde An mij. Zij was de tweede in rij in de virtuele kettingbrief die Davina startte.
De opdracht: een foto maken van je naaiplek, niet opruimen, niets weghalen wat daar eigenlijk niet hoort te liggen. Het leven zoals het is willen we zien. Maak een korte beschrijving van wat er te zien is. Waar ben je mee bezig? Welke projectjes zijn er ‘lopend’ of welke stofjes liggen er klaar om geknipt te worden? Welke patronen zien we op jouw kniptafel? Of waarvan zien we nog restjes?
Naaikamer is niet direct de juiste benaming van de plaats waar mijn machinerie en de bijhorende stoffen, patronen en fournituren zich bevinden. Hier thuis wordt dit deel van ons huis omgeschreven als “mama’s bureau”. Want naast stikken wordt er hier ook verbeterd, voor school gewerkt, geknutseld, gehandletterd, stencils gesneden voor het zeefdrukken, een bib bijgehouden, wel eens een chocolaatje gegeten, geprint, gestreken,…
Hoe ziet dat er dan uit? Wel zo:
Je ziet een cardigan in groene wol voor mezelf in de maak. Daarbij staat er haast altijd een kop koffie op mijn bureau. Dat is op deze foto niet anders :-).
Mijn schoolwerk, computer en mijn agenda/bulletjournal/naaiplanner bevinden zich rechts op mijn bureau. In mijn agenda hou ik afspraken bij, noteer ik to do’s en to sews.
Aan de linkerkant liggen de naai- en knutselprojecten die lopende zijn.
(Plus nog wat rommel die daar eigenlijk niet hoort te liggen, dat ook ja – roloog.)
Je ziet de Theo liggen voor mijn echtgenoot, waar ik tijdens de maakdag bij Zonen09 aan begon. De gele stof is een V-halsjurk voor mezelf in wording en de grijze stof wordt een nieuwe broek voor de zoon.
De doos met spoeltjes viel en ligt al een week te wachten tot ze wordt opgeruimd. (Prioriteiten stellen ;-P ) In het rekje zit wat naaigerelateerde rommel gaande van stofrestjes tot lockgaren tot ritsen en versteviging.
Boven mijn tafel hangt een rekje waar ik o.a. mijn naailabeltjes in bewaar.
Dan komen we aan de andere kant, waar er een kastenwand is. In deze kasten zitten schoolboeken, jeugdboeken, knutselmateriaal, foto’s en stoffen.
Veel stoffen!
Mijn strijkplank staat er ook (altijd). En naast die strijkplank ook nog stof en de kussens die op mijn to sew-lijstje voor onze zithoek in de klas staan. Rommelhoekje, ik weet het!
De kastenwand eindigt aan het raam met een hangkast boven de verwarming.
Hierin vind je lamineerhoezen, verschillende soorten papier
in groot en klein formaat en nog wat naaibenodigdheden.
Er zijn de dozen met garens, paspel, ritsen, rivetten, musketons, …
Er is een reeks papieren patronen van de hand van Compagnie M en van Zonen 09
en een collectie van het tijdschrift La Maison Victor.
Tot slot hierboven nog een allerlaatste foto van de actuele toestand bij
het publiceren van dit bericht en dan leid ik jullie graag
naar de naaiplekjes van Carla, Delphine, Lies, Inge en Anoeska.
1. Doe 300 gram bloem, 150 gram zachte boter , 150 gram suiker, 1 ei en een half zakje droge gist in een kom. Kneed dit goed tot je een mooi deeg bekomt.
2. Bedek de taartvorm met bakpapier. Met het deeg vorm je een laagje van zo’n 2 mm dik op de bodem en aan de rand van de bakvorm. Druk goed aan met je hand.
3. Meng in een kom 500 gram ricotta en 150 gram chocoladedruppels
4. Roer er 150 gram suiker door.
5. Verdeel het ricotta-chocolademengsel over de bakvorm.
6. De andere helft van het deeg moet kruimelig worden. Voeg hiervoor steeds kleine beetjes bloem toe, tot je deeg korrelig is. (Waarom ik op de foto zo moest lachen weet ik niet meer, maar taart bakken is altijd fun!)
7. Verkruimel de helft van wat je nu hebt over de taart en
8. Verkruimel de rest losjes over de taart als “deksel”.
9. Bak de taart in een op 180° voorverwarmde oven gedurende 50 minuten. (Afhankelijk van de grootte van je bakvorm en het type oven kan dit meer of minder zijn.)
10. Proef lauwwarm met een bolletje vanille-ijs erbij of gewoon koud. Smakelijk!
Mijn vorige blogpost 
By MamC 