Strip Tee twinning challenge – oh no (s)crap – You might have been thinking what I mean with that. Let’s give you a little explanation.
Olu from Madeit Patterns challenged some sewingbloggers and their teenage daughters to twin with the newest pattern: the Strip Tee.
“Crap” – that was what my daughter was thinking as I told her she had to sew the shirt by herself. 😀
The first thing (and last until now) she sewed was a pillowcase 6 years ago. I encouraged her to try it anyway and look what happened:
My 13-year old daughter sewed a shirt al by herself without any experience! Isn’t that awesome?! I think she did a great job!! (Hopefully this doesn’t mean that I have to share my sewingmachine with her…)
“No scrap” as this pattern is perfect to upcycle scrap from fabrics you used before. The insert at the back of the Tee just needs a small strip of it.
You can finish the neck in 2 different ways. Louise took the easy way, I took the neat way.
The shirt can be made with or without strip at the back, what you choose.
The strip Tee ranges from teen size (XXS – L) through to adult UK size (6 – 20).
And now I’m firing you with pictures. #sorrynotsorry
Some interesting news for you: during the Strip Tee Challenge week (5-11 November), there will be 20% off the Strip Tee pattern for adults and 20% off the Strip Tee for teens. No code necessary.
As it’s a little competition, your likes on Instagram are very appreciated.
Thank you!
Pictures of a little patternhack I made will follow soon. Stay tuned! 😉
Een paneelstof in het allermooiste blauw, met daarop een handbedrukte bloemenprint in een champagne-achtige bronskleur. Van diezelfde stof een effen versie verkrijgbaar aan de lopende meter. Wie wat bekend is in stoffenland weet al dat ik het hier heb over de stoffencollectie van Lotte Martens, op en top Belgisch!
Best wel prijzige paneeltjes, dat wel. Maar zeker ook een prach-ti-ge stoffenkwaliteit!
Niet zomaar een stofje om een testje mee te doen, wel om te verwerken in combinatie met je favoriete patronen. Ik spaarde deze stof dus wel een poos.
Mijn favoriete jurkenpatroon is zonder twijfel “Lora”, een jurkenpatroon uit La Maison Victor. Het aantal Lora-jurken dat ik maakte, vormt onderhand al een kleine collectie.
Ik maakte al meerdere versies met korte mouw, 3/4 mouw en zonder mouw, steeds met ronde hals.
Deze jurk naaide ik al enkele maanden geleden, bij het begin van de zomer. Met een mooie zomer in het vooruitzicht ging ik voor een versie zonder mouwen en hertekende ik het patroon tot een V-halsje. Hiervoor voerde ik het volledige bovenstuk. Achteraan voorzag ik een blinde rits.
Deze stof zit momenteel niet meer in de collectie bij Lotte Martens. Wil je soortgelijke stoffen op de kop tikken aan een gunstige prijs? Ga dan zeker op zondag 30 september tussen 10 en 13u eens kijken op de Lotte Martens Stockverkoop bij Madeline De Stoffenmadam in Steenokkerzeel!
Place to be:
Madeline De Stoffenmadam
Mulslaan 7
Steenokkerzeel
Eerder verwerkte ik al een plissé van Lotte Martens voor de lentefeestoutfit van onze dochter. Daar lees je hier meer over.
Enkele andere Lora’s uit mijn collectie zie je hier en hier en ook hieronder. Viscosetricot en een crepe van bij Madeline De Stoffenmadam
Dat het hier op de blog wat stil was, is u allicht niet ontgaan. Met de start van de vakantie gaan we daar terug verandering in proberen te brengen. Er werd immers niet stilgezeten de laatste maanden en weken. Soms was het een beetje druk – dat wel. Stof genoeg om over te bloggen in elk geval!
Op instagram verschenen er zo nu en dan nog wel fotootjes. Hier een kort overzichtje:
We hadden het lentefeest van de dochter met de voorbereidingen van het feest, de traktaties, de kaartjes, haar outfit, de decoratie, …
Er werden nieuwe patroontjes getest en goed bevonden. Nore-dress rules!
De dochter mocht model staan voor Vicky en Marte – beiden zeer getalenteerde dames – voor de uitwerking van hun boek.
Sinds er einde maart in de zijflank van mijn auto werd gereden, moet er bij regelmaat noodgedwongen wat rust worden ingepland. De auto die is weer als nieuw, maar de whiplash zorgt nog steeds voor pijn aan de nek. Dit gooit mijn plannen al eens danig overhoop, maar wat gas terugnemen, een warm kersenpitje en een toegewijde kinesist maken veel goed.
We beleefden met de klas 4 supertoffe dagen in de Hoge Rielen en bedrukten onze eigen t-shirts!
#teamwork
Ik werd op 23 juni fiere meter van een allerschattigst metekindje, Astor ♥
Voor zijn suikerbonenzakjes mocht ik me volledig uitleven met de zeefdrukkit en de naaimachine.
Een boek met patronen voor moeders, dochters én zonen dat bovendien van de kleinere maatjes (92/98) tot en met vrouwenmaat 46 gaat, hoe geweldig is dat?!
Eef, creatieve blogster en uiterst geduldige naaiworkshopjuf achter Eulala c’est chic schreef er het kersverse boek “Matching Outfits Matching Minds” over.
Bij Eef op workshop gaan staat garant voor een dagje ontspannen naaiplezier, dat weet ik uit ondervinding. Ik denk dat ik de voorbije jaren al wel 5x ging om nog wat naaiskills onder de knie te krijgen, maar vooral ook omdat het altijd zo gezellig is.
Bij het patroontesten voor haar boek ergens in september was dat niet anders. Een hapje, een babbelke, tekenen, knippen, stikken, passen en toasten met een cavaatje. Ik testte de rechte jurk met striklint in maat 164 voor de dochter. Toen zat de jurk nog wat ruim, maar nu is de maat prima. Ik volgde het patroon zonder aanpassingen. Wel voerde ik de jurk volledig met anti-statische voering.
Zag je leuke dingen in het boek, maar weet je niet goed hoe je er alleen aan moet beginnen? Dan kan je in het atelier van Eulala c’est chic terecht voor een workshop waarbij je stap voor stap door het naaiproces wordt geloodst. (Meer info op Eefs workshopkalender.)
Mijn eigen jurk werd een hackje op de rechte jurk in maat 40. Volgende keer teken ik aan de schouders wel smaller en behoud ik enkel de breedte op mijn heup. Ik knipte het voorpand in 2 delen, voorzag 2 zakjes vooraan en paste de kraag aan. (Dat laatste zag ik bij haar.) Bij deze jurk moest ik voor mezelf niets meer aanpassen aan de lengte.
Het moeilijkste deel was goede foto’s van ons beide maken. Ofwel was het al donker, ofwel te nat, of één van ons beide ribbedebie of geen fotograaf… luxeproblemen. Niet helemaal tevreden over de foto’s dus, maar zeker wel over de jurkjes en het boek!
Gebruikte materialen: lichtroze stofje met pluisbloemetjes en koperen stipjes “Dandalions” uit de collectie “See You at six” van Soft Cactus, topstitch op het lint met koperkleurig garen, crèmekleurige voering van bij Pauli, iets dikkere oranje stof met wat elasthaan van “Lucy has a secret” van bij MonDepot
GIVE-AWAY:
Heb jij het boek nog niet kunnen bemachtigen? Waag dan zeker je kans om het hier te winnen want ik mag van Eef een exemplaar van haar boekweggeven. Meedoen kan t.e.m. woensdag 25/01. Veel succes!!
(Op de afbeelding van het boek hiernaast kan je ook klikken voor de link naar de wedstrijd.)
Dat we een mooie nazomer kenden staat buiten kijf. Dat de Sunny pants van La Maison Victor al laaaaaaaaaaaaang op mijn lijstje staat ook.
Tijdens de zomer kwam het er niet van. Iets met wel de juiste stof, maar het verkeerde patroon bij de hand en toen maar een Bree top gemaakt. (Waar ik trouwens nog steeds zéér tevreden over ben!)
Omdat ik de Sunny pants met zomer associeerde, zag het ernaar uit dat het patroon nog even ongebruikt zou blijven. Een zaterdagnamiddag puffen (en supporteren, verbeteren en babbelen) op de tribune van het Sportoase zwembad in Leuven trok me over de streep. Op zondag zou ik in een meer luchtige outfit verschijnen, oh yes!
Het patroon was al getekend, dus ging het best goed vooruit. Met de broeken uit de winkel in gedachten, ging ik voor een bling-bling-folieke en naaide ik een paspel tussen aan de zijkant. Bij de fase van het omzomen was er even paniek. Ik vergat in de rapte de zoomwaarde te tekenen… Dankzij mijn korte beentjes bleek die paniek echter niet nodig want de lengte is perfect!
Op zondag kon er dan opnieuw gesupporterd worden voor de zwemmers, zij het in een veel frissere outfit. Deze broek zal nog vaak gedragen worden!
(Zeker ook een gelegenheid om wat scherpere foto’s te laten maken, ahum ahum.)
Met onderstaande quote in gedachten valt de Sunny pants volgens mij ook te rechtvaardigen in de herfst. Toch?
Gebruikt patroon:Sunny Pants uit La Maison Victor, editie 2 – zomer 2014 – mijn confectiemaat genaaid en die zat zeker voldoende ruim, 2 cm zoomwaarde minder getekend dan voorzien
Deze slideshow vereist JavaScript.
Dan geef ik jullie graag nog mee dat de winnaars van de give-away ondertussen gekend zijn. De computer koos volgende winnaars uit:
Joke TNOC (pakketje 1)
Tussen de soep en de patatten (pakketje 2)
Joke Eeckhout (pakketje 3).
Proficiat dames, jullie mogen één van de dagen een mailtje verwachten. Aan alle anderen: dankjewel om mee te doen. Hopelijk een volgende keer meer geluk!
Een nieuw schooljaar, een nieuwe uitdaging, een nieuwe school, nieuwe collega’s, nieuwe kinders, een nieuwe klas, nieuwe boeken. Doe daar nog een nieuw materiaal bij en maak een nieuwe (school)tas.
Dat is héél in het kort gezegd wat zich hier de laatste 2 weken heeft afgespeeld. Het klinkt wat banaal, maar het was best wel heftig! De Sewing sunday(s) kwam net op het goede moment vorige week om helemaal te ontstressen. Dat K-bas en Pieke Wieke hun winkelwaar bij hadden was helemaal geweldig.
Het kurkleer testte ik al eerder uit. Sinds toen gaat mijn handtas overal mee naar toe. Er volgen zeker nog zulke tassen. Maar toen Mieke deze geweldige (lunch)tasjes maakte, kriebelde het wel heel hard om ook eens met de kraft-tex aan de slag te gaan.
De voordelen? Zeer sterk, waterbestendig, beschrijfbaar en beschikbaar in aardtinten.
Ik schafte me zondag het nodige gerief aan voor de tas die ik in mijn hoofd had: de Lili-tas. De laatste vakantiedag werd er nog flink geknipt en genaaid en op 1 september was het eerste wat ik deed toen ik beneden kwam: de laatste 2 zeilringen in de tas kloppen. Zo kon ik met mijn nieuwe tas vol goede moed aan mijn nieuwe avontuur beginnen!
Aan de binnenkant kwam het zakje zoals voorzien volgens de werkbeschrijving. Net zoals ik eerder al deed bij de Chobe bag, voorzag ik een lederen riempje met kleine musketon om snel mijn sleutels terug te vinden. Keihandig!
Om de tas een ruwere look te geven (en ook omdat het veel handiger werkte), vouwde ik het biaslint voor de binnenzak niet in 4, maar in 2. Ik maakte het ook 1 cm smaller.
Het maken van de gaten voor de zeilringen was wel een heel karwei! Gaatje maken met de revolvertang, met één been van de schaar draaien tot het gaatje groter en groter wordt en dan alles zo plat mogelijk duwen zodat de zeilring blijft zitten.
Qua verwerking vond ik het iets moeilijker hanteerbaar dan het kurkleer. Ik waste de kraft-tex zodat ik deze nat kon verwerken. Mijn bevinding was dat het nogal snel droogde en dan werd het stugger. Met de plantenspuit en een doek om te deppen bij de hand lukte het beter.
Om de tas meer volume te geven, streek ik nog volumevlies tegen de voering. De tas blijft nu heel mooi staan! Op plaatsen waar zich een dikke laag kraft-tex, stof en volumevlies vormden, had de naaimachine het soms even moeilijk en moest ik het handwiel even gebruiken. Maar verder ben ik zeer tevreden met mijn nieuwe vriendin, ons Lili! 🙂
De afgelopen jaren verzamelde ik heel wat oefenlinks voor de lagere school. Misschien ben je zelf leerkracht en/of ouder van een kind in de lagere school en heb je er wat aan?
Deze juf heeft er alvast su-per-veel zin in dit schooljaar!!!
Gebruikte materialen: kraft-tex in 2 kleuren, zeilringen, lederen hengsels, sleutelhangermusketon en rits van bij K-bas, voeringstofje en volumevlies H640 van bij Pieke Wieke, restje leer voor het sleutelhangerriempje uit de kast
Gebruikt patroon: “Lili” uit het boek “De tas van Annelies” van “de zuster van“
De voorbije 3 weken werden grotendeels onder de Toscaanse zon gespendeerd. “Grotendeels” omdat ik in die eerste week enkele dagen terug naar België moest om de dochter op te halen zoals u hier al kon lezen en “grotendeels” omdat er ook wel eens regen en onweer was, zij het in zeer beperkte mate.
In mijn valies staken o.a. enkele exemplaren van La Maison Victor. De naaimachine was ook mee op vakantie. Samen met een selectie zomerse stofjes, garen en ander naaispul had ik zo alles bij de hand.
Ferm geïnstalleerd, al zeg ik het zelf 🙂
Het eerste naaisel werd een broekje in een paw-patrolstofje voor het zoontje van onze vrienden waar me mee op vakantie waren. Het ventje is stapelzot van paw-patrol! Eerder voorzag ik hem al van een Malik shirt in dezelfde stof. Uit de overschot kreeg hij een “Made in Italy” pippa-pants. Misschien toon ik ze later nog eens, maar echt schoon vind ik het zelf niet echt omwille van de paw-patrolstof… Maar hé, als het kind maar content is hè en dat was zeer zeker het geval. Gelukkig is onze eigen zoon de superheldenfase ontgroeid en kon ik voor hem op vakantie een iets smaakvollere Malik Shirt maken. 😉
Ook voor mezelf waren er plannen. Zo bijvoorbeeld met de stof die u hieronder kan zien.
Oorspronkelijk had ik voor de stof een sunny pants in gedachte. Klein foutje van mijnentwege: ik had het juiste boekje niet bij.
Simpel op te lossen dacht ik: foute boekjes mee terug met het vliegtuig naar België nemen en met de juiste boekjes terugvliegen. Eigenlijk best nog handig dat ik over en weer kon.
Donderdagochtend vloog ik van Firenze naar Brussel. Mijn zus kwam me daar oppikken en was zo lief om met mij even in Leuven te passeren zodat ik daar snel nog wat stofjes kon meenemen. “Op een rapke” de andere boodschappen doen en de auto in, op weg naar Charleroi om de dochter op te halen die daar zou landen. Eenmaal terug thuis was het 22.30u en kon ik geen pap meer zeggen. De dochter bleef echter ratelen van enthousiasme over haar zwemstage in Hongarije. Het leek wel alsof ze een hele week niet had mogen praten 😉
De volgende ochtend was er iets minder praat… Om 5.30u het bed uit, want om 7.45u moesten we in Gent zijn voor mamzel haar eerste wedstrijd op het Vlaams Zomercriterium (met een knappe 4e plaats op de 400m vrije slag!). Om 14u terug thuis, eten maken en vrienden ontvangen. Zaterdag weer om 5.30u uit bed en een hele dag doorbrengen in het Gentse zwembad. Uiteindelijk rond 18 u thuis. Zondag opnieuw naar het VZC in Gent. Ondertussen de dochter haar was van de stage doen en haar valies inpakken, nog wat streekproducten shoppen voor onze Italiaanse vrienden en maandag een laatste keer om 5.30u het bed uit om onze terugvlucht naar Firenze te nemen. Daar werden we omstreeks de middag door de andere vakantiegangers van onze toffe bende verwelkomd met een heerlijke mojito 😛
(Dikke merci aan de mojito-crew XXX)
U voelt het al komen… Die boekjes zijn mijn valies niet uitgeraakt. Het was zo druk dat ik er eenvoudigweg niet meer aan dacht om ze te wisselen.
Er werd nog een poging gedaan om ter plekke een soortgelijk patroon te shoppen. Lieve Barbara van de agriturismo waar we verbleven, nam me op sleeptouw in de naburige stad. Ik werd vergast op een rondleiding in hun eigen bedrijf dat instaat voor de afwerking van heel wat sjieke modemerken. Op de werktafel stonden bijvoorbeeld schoenen voor Prada, bijzonder fascinerend om dat eens van nabij te zien!!
Wat het patroonshoppen betreft kwamen we niet veel verder dan een Italiaans modetijdschrift en een Italiaanse Burda. De naaihype is duidelijk niet tot daar geraakt.
Met de heren mocht ik mee naar een andere stad. Er was een spaak stuk van één van hun koersfietsen en daarom moesten ze op zoek naar een fietsenmaker. “Of ik geen zin had om mee te gaan, misschien was er ook wel een stoffenwinkeltje?” Dat liet ik me geen 2x zeggen! Wat heb ik mijn ogen de kost kunnen geven! Achter elke hoek was er weer een nieuwe ruimte die volstond met stoffen en fournituren. (Voor wie interesse heeft, ik kan het adres van de stoffenwinkel wel terug opzoeken.) Hieronder ziet u slechts een fractie van wat er in deze winkel aanwezig was. Rap kiezen was geen sinecure.
Verbaast het u dat ik hier een hele dag had kunnen spenderen?!
Uiteindelijk bleef ik nog “braaf”, vooral wegens tijdsgebrek moet ik toegeven. De mannen zaten in de naburige koffiebar te wachten. De buit, bestaande uit 4 lappen stof en 3 lapjes leder, komt later nog aan bod.
Misschien vraagt u zich nog af waarom we niet gewoon na de dochter haar stage op vakantie vertrokken. Het antwoord is simpel: de gezinsvakantie lag al veel langer vast dan dat we wisten dat de dochter mee naar Hongarije zou gaan. Volgend jaar proberen we het toch wat beter te plannen.
Wie mij op instagram volgt zag het al. De voorbije week was er eentje van véél gereis: veel en lange autoritten en het vliegtuig heen en terug nemen. Comfortabele kledij was aangewezen.
In gedachten had ik een losse jurk in een zacht stofje. De candy-dress, u ongetwijfeld bekend, van La Maison Victor werd hier al gemaakt voor de dochter. Telkens ze hem aanheeft ben ik een beetje jaloers.
De maattabel van maat 176 werd erbij genomen. Een vreugdekreetje weerklonk want dat zou net moeten lukken. Stof, paspel en koordje werden aangeschaft, het patroon werd overgenomen en de stof werd zorgvuldig geknipt om de streepjes mooi overeen te laten komen. De paspel werd aan de zakjes genaaid en de zakjes werden vastgemaakt aan het voorpand. Tot daar.
Vervolgens gingen alle stukken stof mee in de valies en ook de naaispullen en de naaimachine werden ingepakt.
Vorige woensdag werd de jurk afgewerkt onder de Italiaanse zon zodat ik er donderdagmiddag mee op het vliegtuig kon. De dochter was nog op zwemstage in Hongarije toen wij op reis vertrokken. Zij landde donderdagavond. Eens thuis was er voor haar ook nog 3 dagen het VZK in Gent. Daarom moest ik vorige week enkele dagen terug naar België. Gisteren vlogen we dan samen terug naar Firenze, beiden in onze candy-jurk 🙂
Lieve Helena zorgde ’s avonds voor de foto’s van de jurk bij de ondergaande zon. Dankjewel Helena xxx!
De candy-dress voor volwassenen, een aanrader!
Gebruikte materialen: dikkere streepjesstof met wat rek van bij Pauli in Leuven, rode elastische paspel van bij Madeline, de stoffenmadam, rood koordje van bij Veritas
Gebruikt patroon: Candy-dress van La Maison Victor, maat 176, onderaan verlengd tot iets boven de knie en de halslijn werd verder uitgediept dan oorspronkelijk het geval was. (Even nagemeten: de onafgewerkte lengte van het rokgedeelte van het voorpand bedroeg, na het verlengen, uiteindelijk 51 cm. Dit werd nog 2 cm omgezoomd.) Mouwboorden en halsboorden werden onafgewerkt gelaten.
Ook zij maakten de candy-dress (of een hack) al voor volwassenen:
De ananastrui van de dochter kwam hier al aan bod. Ik was toen zo’n fan dat ik er voor mezelf ook echt eentje wilde. De roze variant kon me wat minder bekoren. Maar ik had geluk en ik kon bij de stoffenmadam één van de laatste stukjes van de blauwe rol scoren, jippie!!
De stof bleef hier een aantal weken netjes voorgewassen, onaangeroerd liggen. Daar waren allerlei redenen voor: te warm voor een trui, te koud voor een dunne trui, andere projectjes, een testjurk (waarover later meer), andere dingen die voorrang hadden en soms ook gewoon eventjes een te laag energiepeil om eraan te beginnen.
Het zonnetje deed me terug zin krijgen om eraan te beginnen en hier is ie dan: mijn ananansglitterbethioua! Uitermate geschikt om over enkele weken uit mijn rugzak te toveren op “de wei” van Rock Werchter als het ’s avonds begint af te koelen. Oh, wat kijk ik daar al naar uit!!!
Twinning = winning voor moeder en dochter die nu samen hip kunnen zijn :-P, maar er is nog een gelukkige. Katrien Kennis, jij werd de winnaar van de ananasgive-away. Veel plezier met je pakketje!
Gebruikte materialen: lichtgrijze boordstof en grijze summersweat met blauwe giltterananas, allebei van bij Madeline-de stoffenmadam, blinkende blauw-groene paspel en Gütermanngaren col. 235 van bij Veritas
het mooi fotograferen van het blauw kleurtje van de ananas was een hele klus
aan de mouwen en op het achterpand verwerkte ik blinkende paspel
Bij deze trui deed ik enkele dingen anders dan bij de vorige versie
de mouw werd 4 cm verkort en het boordje werd 1 cm minder smal geknipt (tsja, mijn korte armkes…)
ik tekende een maat kleiner over dan vorige keer en versmalde nog 1,5 cm van boven aan de mouw, over de oksel om helemaal onderaan terug op de eigenlijk breedte uit te komen (brede heupen en smallere taille)
de onderkant van het rugpand werd recht afgeknipt en voor- en achterpand werden nog 1 cm verkort
Deze slideshow vereist JavaScript.
Anderen maakte ook al deze toffe ananas en/of bethiouasweaters:
By MamC 