Gisteren toonde ik hier mijn colorblock sweater naar het nieuwste patroon van Bel’Etoile: Isa. Ik vertelde al dat het een zeer veelzijdig patroon is en dat je er zowel een trui, als een croptop of een sweaterjurk mee kan maken.
Vandaag zie je hoe die laatste hier uitdraaide:
Aan de mouw maakte ik een kleine variatie op het bestaande patroon. Ik verknipte de mouw een beetje meer. Onder het mouwstreepje dat je in de patroondelen vindt naaide ik een reepje van 2 cm breedte (excl. naadwaarde) in de groene stof en dan nog een streepje van 3,5 cm breed (excl. naadwaarde) blauw extra. Je kan hier naar hartelust mee freestylen, zolang je maar de totale lengte van de streepje van de totale mouwlengte aftrekt en je aan elk strookje stof de nodige naadwaarde voorziet.
Gebruikte materialen: groene en donkerblauwe sweater van bij Madeline De Stoffenmadam Patroon:Isa van Bel’Etoile
Ondertussen maakten zowel mijn zus als mijn tennisvriendinnetjes me in niet mis te verstane woorden duidelijk dat zij de Isa ook wel “een tofke” vinden. De tennisladies zien ons al alle 8 in matching outfits op citytrip gaan in mei, “gewoon efkes de maat nemen Catherine”. Sluit me een paar dagen op met mijn naaimachine (maar niet tijdens het naaiweekend want dan heb ik al andere plannen) en dat kan geregeld worden dames. 😉
Nog even alle info op een rijtje:
Het Isa patroon is er voor tieners en dames, van maat 32 t.e.m. 48. Het is te koop als pdf-patroon en op papier. Bij aankoop ervan ontvang je een uitgebreide en zeer duidelijke handleiding met alle opties. Het patroon bestond reeds in kindermaten.
Koop je de bundel van het Isa patroon voor meisjes én dat voor dames en tieners, dan betaal je 14 euro i.p.v. 16 euro.
Kocht je eerder al het pdf-meisjespatroon, dan kan je nu ook profiteren van de voordelige prijs op het pdf-damespatroon. Gebruik daarvoor de code ‘isabundel’ in je winkelkar. Bij het invoeren van je gegevens wordt automatisch herkend of je het pdf meisjespatroon eerder al aankocht. Na het ingeven van de code wordt er dan 2 euro afgetrokken van de prijs voor het damespatroon.
Tot en met 31 maart krijgt elke klant de twee extra colorblock versies van de Isa die je hieronder ziet gratis in de vorm van een A4 patroon met alle nodige patroondelen en uitleg. Niet twijfelen dus!
Een paneelstof in het allermooiste blauw, met daarop een handbedrukte bloemenprint in een champagne-achtige bronskleur. Van diezelfde stof een effen versie verkrijgbaar aan de lopende meter. Wie wat bekend is in stoffenland weet al dat ik het hier heb over de stoffencollectie van Lotte Martens, op en top Belgisch!
Best wel prijzige paneeltjes, dat wel. Maar zeker ook een prach-ti-ge stoffenkwaliteit!
Niet zomaar een stofje om een testje mee te doen, wel om te verwerken in combinatie met je favoriete patronen. Ik spaarde deze stof dus wel een poos.
Mijn favoriete jurkenpatroon is zonder twijfel “Lora”, een jurkenpatroon uit La Maison Victor. Het aantal Lora-jurken dat ik maakte, vormt onderhand al een kleine collectie.
Ik maakte al meerdere versies met korte mouw, 3/4 mouw en zonder mouw, steeds met ronde hals.
Deze jurk naaide ik al enkele maanden geleden, bij het begin van de zomer. Met een mooie zomer in het vooruitzicht ging ik voor een versie zonder mouwen en hertekende ik het patroon tot een V-halsje. Hiervoor voerde ik het volledige bovenstuk. Achteraan voorzag ik een blinde rits.
Deze stof zit momenteel niet meer in de collectie bij Lotte Martens. Wil je soortgelijke stoffen op de kop tikken aan een gunstige prijs? Ga dan zeker op zondag 30 september tussen 10 en 13u eens kijken op de Lotte Martens Stockverkoop bij Madeline De Stoffenmadam in Steenokkerzeel!
Place to be:
Madeline De Stoffenmadam
Mulslaan 7
Steenokkerzeel
Eerder verwerkte ik al een plissé van Lotte Martens voor de lentefeestoutfit van onze dochter. Daar lees je hier meer over.
Enkele andere Lora’s uit mijn collectie zie je hier en hier en ook hieronder. Viscosetricot en een crepe van bij Madeline De Stoffenmadam
Over enkele uren wordt het laatste feestje van 2017 en meteen ook het eerste van 2018 ingezet. Een beetje blingbling en een feestelijke jurk zijn hier dus wel op zijn plaats!
Een imitatielederen glitterstofje en één van mijn favoriete patronen – de Lora jurk uit La Maison Victor geven samen deze jurk:
De mouwen liet ik weg. Ik werkte af met een belegje aan de armsgaten. Omzomen deed ik niet. Het grote voordeel van het imitatieleer is dat het niet rafelt. Zo handig!
De lengte van de rok kortte ik 7 cm in. Verder hield ik me aan mijn confectiemaat.
De rits achteraan liet ik weg omdat ik die bij mijn andere Lora’s eigenlijk nooit gebruik.
Voor het strijken had ik wat schrik. Ik probeerde eerst op een restje of de stof niet aan mijn strijkijzer zou gaan kleven. De test verliep wonderwel goed. Ik streek de jurk verder op bolletje 1 (zijde) , zonder stoom.
Gebruikt patroon:
“Lora jurk” uit La Maison Victor, editie september-oktober 2015
Een boek met patronen voor moeders, dochters én zonen dat bovendien van de kleinere maatjes (92/98) tot en met vrouwenmaat 46 gaat, hoe geweldig is dat?!
Eef, creatieve blogster en uiterst geduldige naaiworkshopjuf achter Eulala c’est chic schreef er het kersverse boek “Matching Outfits Matching Minds” over.
Bij Eef op workshop gaan staat garant voor een dagje ontspannen naaiplezier, dat weet ik uit ondervinding. Ik denk dat ik de voorbije jaren al wel 5x ging om nog wat naaiskills onder de knie te krijgen, maar vooral ook omdat het altijd zo gezellig is.
Bij het patroontesten voor haar boek ergens in september was dat niet anders. Een hapje, een babbelke, tekenen, knippen, stikken, passen en toasten met een cavaatje. Ik testte de rechte jurk met striklint in maat 164 voor de dochter. Toen zat de jurk nog wat ruim, maar nu is de maat prima. Ik volgde het patroon zonder aanpassingen. Wel voerde ik de jurk volledig met anti-statische voering.
Zag je leuke dingen in het boek, maar weet je niet goed hoe je er alleen aan moet beginnen? Dan kan je in het atelier van Eulala c’est chic terecht voor een workshop waarbij je stap voor stap door het naaiproces wordt geloodst. (Meer info op Eefs workshopkalender.)
Mijn eigen jurk werd een hackje op de rechte jurk in maat 40. Volgende keer teken ik aan de schouders wel smaller en behoud ik enkel de breedte op mijn heup. Ik knipte het voorpand in 2 delen, voorzag 2 zakjes vooraan en paste de kraag aan. (Dat laatste zag ik bij haar.) Bij deze jurk moest ik voor mezelf niets meer aanpassen aan de lengte.
Het moeilijkste deel was goede foto’s van ons beide maken. Ofwel was het al donker, ofwel te nat, of één van ons beide ribbedebie of geen fotograaf… luxeproblemen. Niet helemaal tevreden over de foto’s dus, maar zeker wel over de jurkjes en het boek!
Gebruikte materialen: lichtroze stofje met pluisbloemetjes en koperen stipjes “Dandalions” uit de collectie “See You at six” van Soft Cactus, topstitch op het lint met koperkleurig garen, crèmekleurige voering van bij Pauli, iets dikkere oranje stof met wat elasthaan van “Lucy has a secret” van bij MonDepot
GIVE-AWAY:
Heb jij het boek nog niet kunnen bemachtigen? Waag dan zeker je kans om het hier te winnen want ik mag van Eef een exemplaar van haar boekweggeven. Meedoen kan t.e.m. woensdag 25/01. Veel succes!!
(Op de afbeelding van het boek hiernaast kan je ook klikken voor de link naar de wedstrijd.)
Wie mij op instagram volgt zag het al. De voorbije week was er eentje van véél gereis: veel en lange autoritten en het vliegtuig heen en terug nemen. Comfortabele kledij was aangewezen.
In gedachten had ik een losse jurk in een zacht stofje. De candy-dress, u ongetwijfeld bekend, van La Maison Victor werd hier al gemaakt voor de dochter. Telkens ze hem aanheeft ben ik een beetje jaloers.
De maattabel van maat 176 werd erbij genomen. Een vreugdekreetje weerklonk want dat zou net moeten lukken. Stof, paspel en koordje werden aangeschaft, het patroon werd overgenomen en de stof werd zorgvuldig geknipt om de streepjes mooi overeen te laten komen. De paspel werd aan de zakjes genaaid en de zakjes werden vastgemaakt aan het voorpand. Tot daar.
Vervolgens gingen alle stukken stof mee in de valies en ook de naaispullen en de naaimachine werden ingepakt.
Vorige woensdag werd de jurk afgewerkt onder de Italiaanse zon zodat ik er donderdagmiddag mee op het vliegtuig kon. De dochter was nog op zwemstage in Hongarije toen wij op reis vertrokken. Zij landde donderdagavond. Eens thuis was er voor haar ook nog 3 dagen het VZK in Gent. Daarom moest ik vorige week enkele dagen terug naar België. Gisteren vlogen we dan samen terug naar Firenze, beiden in onze candy-jurk 🙂
Lieve Helena zorgde ’s avonds voor de foto’s van de jurk bij de ondergaande zon. Dankjewel Helena xxx!
De candy-dress voor volwassenen, een aanrader!
Gebruikte materialen: dikkere streepjesstof met wat rek van bij Pauli in Leuven, rode elastische paspel van bij Madeline, de stoffenmadam, rood koordje van bij Veritas
Gebruikt patroon: Candy-dress van La Maison Victor, maat 176, onderaan verlengd tot iets boven de knie en de halslijn werd verder uitgediept dan oorspronkelijk het geval was. (Even nagemeten: de onafgewerkte lengte van het rokgedeelte van het voorpand bedroeg, na het verlengen, uiteindelijk 51 cm. Dit werd nog 2 cm omgezoomd.) Mouwboorden en halsboorden werden onafgewerkt gelaten.
Ook zij maakten de candy-dress (of een hack) al voor volwassenen:
Een vriendin vroeg of ik het zag zitten om haar peutertweeling van zelfgemaakte kleedjes te voorzien. Daar moest ik niet over nadenken, tuurlijk wou ik! Ik deed wat patroonvoorstellen waaruit ze het A-lijntje van de droomfabriek koos: een keitof en gratis patroontje voor een schattig en comfortabel jurkje dat bovendien makkelijk aan en uit te doen is. (Pinnen die handel als je naait voor meisjes t.e.m. maat 128.)
Volgende stap: stofjes kiezen. Haar ene dochter is zot van sterretjes. Het lag wat voor de hand dat het een ***kleedje zou worden. Voor de andere dochter, die houdt van poezen, was het wat moeilijker aangezien de mama niet meteen een grote fan is van roze en er in de stofjes die we spotten vaak opvallend veel roze aanwezig was 🙂 . Bij Huis van katoen vond ze een leuk alternatief: blaadjes. Toegegeven, nog nooit eerder gespot die blaadjesstof, maar ik was onmiddellijk zelf fan!
Ik gaf de opdracht om van beide stofjes 50cm buitenstof en 50 cm bijpassend katoen voor de binnenkant aan te schaffen. Dat zou precies genoeg zijn voor 2 jurkjes in maat 92. Na het voorwassen bleek de blaadjesstof wat meer gekrompen en kreeg ik de panden er niet meer volledig uit. Dju toch, mispakt! Gelukkig kreeg ik het lumineuse idee om onderaan een boordje met effen katoen te maken. De overschot van het lapje voor de binnenkant liet dit nog net toe. Het is dat het zo moest zijn want zo vond ik het jurkje eigenlijk nog mooier!
Mijn instagramvolgers kregen eerder al een sneakpeak van hoe goed dit stofje bij de strijkplankhoes en het strijkijzer past 🙂
Beide jurkjes werden volledig gevoerd met een katoentje. De buitenjurk en de binnenjurk stikte ik onderaan nog eens samen door zodat ze aan elkaar vast kwamen te zitten.
Om de kleedjes makkelijk aan en uit te doen kwamen er op de schouders kamsnaps. Het sterrenkleedje vroeg gewoon om sterretjeskamsnaps en laat ik die nu net op stock hebben in de passende kleur 🙂
Net op tijd voor het feest van hun kleine zus werden de jurkjes afgeleverd en goed bevonden. De gasten hadden naar verluidt niet alleen oog voor de kleine zus, maar ook voor de jurkjes van de grote zussen. Er werd gekeurd en bewonderd, leuk! Als de dames nog een jurkje nodig hebben maatje, met plezier!
Ondertussen maakte ik persoonlijk kennis met mevrouw Huis van Katoen. De vriendin bleek haar goed te kennen en deed me haar nummer aan de hand toen ik het de dag dat we op vakantie vertrokken in mijn hoofd kreeg dat ik de patronen van Wolf en Billie nog wilde meenemen. Ik kan u zeggen dat het een aangename kennismaking was. Mevrouw Huis van Katoen was supervriendelijk en er werd die dag nog geleverd, aan huis zelfs! Topservice!! Op donderdagvoormiddag kan je zelf met haar gaan kennismaken op de Aarschotse markt. Dan staat ze daar met een kraampje dat ik beslist ook eens moet ontdekken.
Blauwtinten, azuurtonen, romig wit en goud. De Kona Bay-stof mocht ik enkele weken geleden kiezen bij Den Depot in Heist-op-den-Berg. Dat het een Anaïs zou worden stond vast. Dat er een gouden randje aan kwam besliste ik pas later.
Mijn vorige blogpost dateert van 22 maart. Pas bij het posten van dat bericht vernam ik via de sociale media welke gruwel zich had voorgedaan in Zaventem en Brussel. Wat voelde het ineens stom dat ik zo blij was met het perfect uitkomen van een tekening op een hemdje! Her en der verschenen foto’s van onze Belgische driekleur. Ik nam 3 klosjes garen en maakte deze foto; ook voor anderen symbolisch want hij werd meermaals gedeeld en overgenomen.
Voor mij is het de link tussen beide momenten: het zorgeloze en de keiharde realiteit, de euforie, voldoening, kinderlijke blijheid,… die ik ervaar als ik weer iets gemaakt heb en het trieste wereldnieuws dat doet beseffen dat we ons geluk niet mogen laten bepalen door anderen, dat we moeten Leven, met grote L.
Oorspronkelijk was de jurk bedoeld om aan te doen op het communiefeest van het nichtje. Het mocht wat feestelijk zijn, daarom koos ik een stofje met goud in.
Voor mij is niet de grootte van onze tv, het merk van onze auto, het hebben van de nieuwste I-phone of andere gadgets van groot belang. Eigenlijk ben ik al lang van mening dat het elke dag een beetje feest moet kunnen zijn. Liever neem ik onze kinderen mee naar een (toneel)voorstelling of workshop, de speeltuin, maken we een fietstochtje, gaan we samen op vakantie, koken of bakken we iets, … Uit mijn kindertijd herinner ik me nog heel scherp een bezoek aan de Leuvense stadsschouwburg waar poëzie werd opgedragen over de babysit die dacht dat je op de baby moest gaan zitten, een voorstelling van Gregie de Maeyer over zijn boek “De computer lekt”, een zeldzaam bibliotheekbezoek met mijn papa, kampen met de CM en de scouts, …
De materiële dingen uit mijn herinnering zijn veeleer vaag. Al duikt in mijn gedachten ook het “goei servies” op dat mama bij feesten uit de kast haalde. Heel mooi wel, wit met een fijn bloempje (een vergeet-me-nietje) en rondom een gekarteld gouden randje, niet afwasmachinebestendig. Zonde dat het zo weinig gebruikt wordt! Het gouden randje schittert immers niet als de borden in de kast blijven, maar net wanneer ze op de tafel in volle licht mogen staan. Geldt dat ook niet voor onszelf? Ik vind van wel, vandaar het gouden randje aan deze jurk om ze extra te laten schitteren. Goud, met de “g” van “genieten van het leven.”
Een oom van mijn man zei vaak: “Het bezit van de zaak is ’t eind van ’t vermaak.” Gelijk had hij! Wat heb je aan een hoop dure spullen als je geen mooie herinneringen kan koesteren? Ja, het zou fijn zijn als ons huis verder afgewerkt raakt, maar wij kiezen liever voor quality-time. Deze jurk zal alvast niet in de kast blijven hangen tot het communiefeest in mei. Ik zal ze ook dragen voor het feest van elke dag!
Anaïs is de strikjurk die werd ontworpen door Ienemiene. Het was de 3e keer dat ik deze maakte. Van de vorige versies onthield ik dat de rug voor mij bovenaan wat te ruim zat, dus maakte ik het rugpand in het midden links en rechts 2 cm smaller. Halverweg de rug zat hij precies goed, daar werd de voorziene breedte behouden.
In de taille werd er aan beide kanten 3 cm versmald. De halsopening maakte ik ietsje dieper dan de vorige keren en wat minder breed. De armsgaten van mijn “oude” Anaïskes zijn onder de oksel te diep en doordat ik wat kilootjes verloor gaapten ze. Ik tekende de onderkant van het armsgat nu hoger, maar dat mag volgende keer toch nog 1 tot 1,5 cm hoger zijn wil er geen stukje beha zichtbaar zijn. (Nu ja, met een donkerblauw of zwart exemplaar stoort het niet echt.) Het gapen werd grotendeels opgelost door een kleiner patroon te tekenen dan vorige malen.
Het patroondeel voor het striklint werd in de lengte middendoor geknipt. Links en rechts voorzag ik naadwaarde zodat er plaats was om de gouden paspel ertegen te stikken. De strikdelen maakte ik in het midden met een steekje vast aan het striklint, zodat het wat boller staat. Op de strik verwerkte ik 3 gouden knoopjes die ooit tot de knopencollectie van mijn grootmoeder behoorden. Dit deed ik bij een vorige Anaïs ook al eens. Nu zijn er nog net 3 zulke knoopjes over.
Voor het mooi afwerken van de voering aan de blinde rits maakte ik eerder al gebruik van haar handige uitleg. Tip: om geen last te hebben van voering die aan je vel of panty blijft kleven kies ik meestal voor antistatische voering. Je kan ook gewoon een onderkleed aantrekken en de voering weglaten.
Gebruikte materialen:Stof Kona Bay en oudgouden paspel bij Den Depot, antistatische voering van bij Pauli in Leuven, gouden knoopjes uit de collectie die ik erfde van mijn grootmoeder, blinde rits en Gütermanngaren bij Veritas, patroon: Anaïs strikjurk van Ienemiene
a sew with a view
Het gouden randje ging trouwens mee naar Frankrijk vorige week. De echtgenoot ging er fietsen met enkele andere fanatiekelingen, wel 850 km. De kinderen amuseerden zich rot op de camping en voelden zich de koning te rijk op hun domein, al hing daar soms al eens een donderwolkje boven. Er werd veel gezwommen, gevist ook en rondgehangen met de andere kinderen. Ik genoot van de zon, een boek, het gezelschap en naaien in open lucht. We leerden toffe mensen kennen, maakten een avontuurlijke wandeling, reden door het water met de auto-spannend, aten met wel 10 gezinnen gezellig pizza op het oude vliegveld, bakten véél pannenkoeken en we genoten zo met volle teugen dat we een beetje langer bleven.
Ons snoepgat vierde vorige week haar 11e verjaardag, driewerf hoera!!! De Candy-dress van La Maison Victor leek me een leuk geschenkje. De mooie blauwe stof die ik hier bestelde was voorbestemd voor haar heldere blauwe kijkers. De gouden stipjes op de stof lichtten haar blonde lokjes helemaal op. Ideaal!
Ik twijfelde wat over het garen. Blauw op blauw of een gouden draadje? Voorzichtig maakte ik 2 gouden knoopsgaten om het koordje door te rijgen. Deze vond ik zo mooi dat het zakje ook een gouden stiksel kreeg en nadien nog één.
De werkbeschrijving bij het patroon beschrijft dat je de boordjes onafgewerkt kan laten, maar dat vond ik wat slordig. De overlock werd aan een rolzoomtest ontworpen. De hals en de mouwboordjes werden hiermee netjes afgewerkt. Langsheen de halsboord stikte ik nog een sierlijk gouden lijntje.
Onderaan zoomde ik om met blauw garen en de tweelingnaald. Het tunneltje voor het gouden koordje werd ook met blauw garen gestikt om het niet té blinkie te maken.
Even terzijde: de naam van deze jurk deed mij vooral terugdenken aan mijn prille jaren en aan “Candy Candy” die toen mijn dekbedovertrek sierde.
Waarover de tv-reeks precies ging weet ik niet meer, maar dat laken is lang meegegaan. Laat ons van deze jurk hetzelfde hopen. 🙂
Dit geweldig stofje van Lucy has a secret dat ik een paar maanden geleden bestelde bij Mon Depot lag al een tijdje te wachten om verwerkt te worden.
Ik besloot om kennis te maken met Jessy, een patroontje van LMV. Na een eerste pasbeurt, viel Jessy me een beetje tegen. Waar was dat getailleerde modelletje uit het boekje gebeleven? Zowel links als rechts nam ik 5 cm in en tekende ik zowel het bovendeel als de rok smaller. (Nadien las ik op andere blogs dat het patroon zeer ruim valt. Volgende keer toch eerst eens googlen voor ik aan de klus begin.) Het resultaat daarvan kon me wel bekoren. Het elastiekje liet ik weg. In de plaats koos ik voor een smal riempje, maar dat moet (zoals je op de foto ziet) nog leren om op z’n plaats te blijven zitten 🙂
Het stofje is iets zwaarder, maar ook ontzettend soepel wat maakt dat het supermakkelijk zit. De retropaardjes en de gouden tinten in de stof maken het wel wat feestelijk vind ik zelf. De kans is dan ook groot dat ik er tijdens de feestdagen wat extra blingblingaccessoires aan toevoeg en zo aan de feestdis verschijn.
Mijn vorige blogpost 
By MamC 